In een bijvoegsel van zijn testament uitte Gaston Bertrand de wens dat de Stichting een Prijs in het leven zou roepen die toegekend wordt aan, om het in zijn eigen woorden te zeggen «  een Belgisch schilder van minstens 45 jaar die op eigen initiatief en met eigen zelf bedachte middelen zijn innerlijke wereld zichtbaar maakt".
In 1999 werd door de Raad van Bestuur, een eerste Prijs Gaston Bertrand toegekend aan Boris Semenoff, oud leering van de meester zelf.

Tot vandaag werden er 9 prijzen uitgereikt.

Lijst van de laureaten van de Prijs Gaston Bertrand :

• Boris Semenoff, Ecuries royales, Brussel, van 20 oktober tot 7 november 1999.
• Francis De Bolle, Kunstcentrum van het Rood Klooster, Brussel, van 21 oktober 2007 tot 27 januari 2008.
• Christian Rolet, Kunstcentrum van het Rood Klooster, Brussel, van 2 maart tot 25 april 2010.
• Camille De Taeye, Kunstcentrum van het Rood Klooster, Brussel, van 6 maart tot 27 mei 2012. 
• Jacques Zimmermann, Kunstcentrum van het Rood Klooster, Brussel, van 28 november 2014 tot 25 januari 2015.
• Gisèle Van Lange, Galerie Toison d’Or, Brussel, van 30 juni tot 27 augustus 2016.
• Dominiq Fournal, Cornette de Saint Cyr, Brussel, van 13 tot 20 september 2018.
• Denis De Mot, Kunsthuis Ukkel, Brussel, van 17 tot 24 november 2021.
• bern Wery, Galerij Didier Devillez, Brussel, van 29 april tot 20 mei 2023.

Jacques Zimmermann
Kunstcentrum van het Rood Klooster, Brussel
Van 28 november 2014 tot 25 januari 2015

Jacques Zimmermann, geboren in 1929 in Hoboken, volgde kunstgeschiedenis en techniek aan het Sint-Lucas Instituut in Brussel. Hij is autodidact in de schilderkunst en vangt zijn loopbaan aan in de beeldhouwkunst en theaterdecoratie.
In 1957 engageert hij zijn plastisch talent in het collectief avontuur Phases neorealistisch getint, een spanningsveld tussen figuratief en abstract. Zimmermann begint dan een imposant droomwereld te verkennen, waarin uitgedachte vormen en imaginaire landschappen elkaar kruisen. Graag combineert hij plantaardige associaties met referenties naar mineralen in landschappen waarin machtige speervormige trajecten in de hoogte gestuwd worden of horizontaal de ruimte doorklieven, als voortgedreven door stormwinden of vulkanische stortvloeden. Deze onwezenlijke landschappen, ontdaan van elke illusionistische reflex, zijn uitermate suggestief en laten uitsluitend het word aan bontkleurige spectra, aan het puur uitvinden van vormen, aan de macht van de materie en in het bijzonder de kracht van de kleur.
De werken van Zimmermann bevinden zich in talrijke privécollecties en publieke verzamelingen in Belgïe en in het buitenland, zoals de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van Belgïe (Brussel) en het Museum voor Moderne Kunst van Phoenix (USA).

Camille De Taeye
Kunstcentrum van het Rood Klooster, Brussel
Van 6 maart tot 27 mei 2012

Camille De Taeye (Brussel 1938) begint zijn loopbaan in de jaren 60. Verrijkt door het vooruitstrevend onderwijs van Gaston Bertrand aan het Hoger Instituut Sint Lucas te Brussel (1958-1962) nam hij het schildersatelier van zijn leermeester over (1964-1971). De Taeye vond zijn richting in het samenbrengen van tegenstrijdige beelden, wat zijn overtuiging versterkte dat de poëtische waarheid schuilt in toevallige ontmoetingen. Hoewel gebruik makend van alle realis tische referenties van onze wereld incarneert het doek, zoals in het Surrealisme, het onwerkelijke, het irrationele en het fantastische. Camille De Taeye is als een tovenaar van illusies van een onvergelijkbare zachtheid, maar tegelijkertijd toont hij ons het onmogelijke, het onbestaande, het waanzinnige. Zijn werken die getuigen van een scherpe weergave van de werkelijkheid zijn als dromen waar angsten en fabels zijn in weggeborgen.
Alledaagse objecten, producten van de natuur, landschappen en bergen, tweeslachtige of onvolledige personages – die niet samen horen – duwen voortdurend de grenzen van het aanneembare voor zich uit om een onverwachte enigmatische en poëtische visie van de wereld voor te stellen.
Zijn werken vinden we in publieke collecties zoals de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van Brussel, het gemeentelijk Museum van Elsene, het Museum van Louvain-la-Neuve en op een monumentaal doek in het Brussels metrostation Eddy Merckx.

Christian Rolet
Kunstcentrum van het Rood Klooster, Brussel
Van 2 maart tot 25 april 2010

Christian Rolet (1945), plastisch kunstenaar, professor in picturaal en driedimensionaal onderzoek aan de Academie voor Schone Kunsten van Doornik, volgde les bij Jean Guiraud, Gaston Bertrand en Camille De Taeye aan de Sint-Lucas hogeschool te Brussel.
Het werk van Rolet ondervraagt en verdiept zich onophoudelijk in de dualiteit van de niet narratieve en de puur picturale voorstelling van zijn onderwerpen. Gebaseerd op diepgaand technisch onderzoek speelt een spel van licht en schaduw, worden lichamen silhouetten en worden objecten gedematerialiseerd. Meer nog, de laatste jaren ontstaat er een ware alchemie in het werk van Rolet: door het mengen van kleur – pigmente met bijvoorbeeld was, zand, talk en glaspoeder krijgen zijn doeken verrassende geïriseerd, ruwe of fluwelen effecten en oppervlakken. Door de tijd heen worden zijn onderwerpen ook vager, vluchtiger en krijgt zijn werk een meer abstracte, kernachtige en contrasterende dimensie waar helrode, diepblauwe en koud grijze tinten samengaan.
Het werk van Rolet werd meerdere keren gelauwerd zoals Godecharle, de Provincie Henegouwen, Rome en Artot en werd tentoongesteld in belangrijke publieke en private collecties.

Francis De Bolle
Kunstcentrum van het Rood Klooster, Brussel
Van 21 oktober 2007 tot 27 januari 2008

In 1939 te Elsene geboren, volgt Francis De Bolle de schildercursus van Gaston Bertrand in de Hogere Sint-Lucasschool van Brussel. Vanaf het begin en gedurende het geheel van zijn loopbaan, wijdt de artiest wiens plastische wereld aan de rand van abstractie en figuratieve kunst staat, zich gelijktijdig aan schilderkunst, tekenen en graveren.
In de gegraveerde prenten en in de tekeningen zijn de figuren, schijnbaar reëel, het resultaat van zijn verbeeldingswindingen, van veranderde figuratieve zinspelingen. De benaderingswijze is dezelfde in schilderkunst: de verwijzingen naar de werkelijkheid, allemaal persoonlijk, vinden hun evenwicht in de kleuren trekken, de franke, nerveuze penseelstreken, in de dynamische gewrichten en in het allesoverheersende nervennet.
De tentoonstelling, bestaand uit een honderdtal werken, die een volledig overzicht van zijn kunst bieden, geeft de bezoeker de toestemming om de rijkdom van de kunstenaar binnen te dringen. Een kunstenaar die eveneens in 1963 de Prijs Berthe Art voor schilderkunst behaalde, in 1978 de Driejaarlijkse Prijs voor graveerkunst in België en in 1988 de Prijs Jos Albert voor schilderkunst. De werken van Francis De Bolle zijn aanwezig in talrijke publieke en particuliere verzamelingen, evenwel in België als in het buitenland (Franse Gemeenschap, Koninklijke Musea voor Schone Kunsten, Prentenkabinetten van Brussel en Luik, Museum van Louvain-la-Neuve, Nationale Bibliotheek van Parijs, …).

Boris Semenoff
Écuries royales, Brussel
Van 20 oktober tot 7 november 1999

Na een vruchtbare opleiding bij Gaston Bertrand aan de LUCA school of Arts in Brussel, creëerde Boris Semenoff (van Russische afkomst en geboren in Brussel in 1938) zijn eigen stijl die hem vanaf het begin van de jaren 60 de prijs Hélène Jacquet et de Prijs Jonge Belgische schilderkunst opleverde (1964). Hij schilderde vooral de menselijke figuur, meestal vrouwelijk, zinnespelend en formalistisch maar ook soepel en monumentaal. De schilder zocht voortdurend naar de kracht van de verbeelding en de suggestie, zo ver dat hij zijn figuren reduceerde tot vertikalen waar, zoals in een openbaring, een purperen lip, een tepelhof, of de lijnen van een bontmantel zichtbaar worden.
Meerdere gallerijen in Brussel (Zodiac, Carrefour, Epsilon), in Parijs en Amsterdam, maar ook de Stichting voor de Belgische Hedendaagse kunst, apprecieerden de werken van Boris Semenoff en zijn gave voor originele plastische abstractie. Een oeuvre dat zich ten volle uit in het onvatbare en de onstoffelijkheid.